Bir ülke düşünün acıların en acısını yaşamış, bir nesil düşünün savaşın izlerini taşıyan...
Uwe Timm otobiyografik kitabı olan "Kardeşimin Gölgesinde"yi yazarken kendi ailesinden, özellikle abisinden yola çıkmıştır. Nazi askeri olan abisi Karl-Heinz ile ilgili tek anısı henüz 3 yaşlarındayken hatırladığı bir oyun sahnesidir. Abisinin kollarının arasındadır, abisi onu havaya kaldırmıştır. Kitabın geri kalanıyla ilgili en büyük ipucu bu hatırladığı sahnedir. Karl-Heiz, doğu cephesinde ruslara karşı savaşmaktadır ve savaş sırasında ağır yaralanması sonucu ölmüştür. Ukrayna'da savaş sırasında yasak olmasına rağmen yazdığı mektupları, ailesine gönderdiği mektupları, ikinci dünya savaşını anlatan çeşitli alıntıları ve raporları derleyip bu kitapta bir araya getirmiştir yazar.
Aslında kitap sadece bir aile hikayesini anlatmakla kalmıyor, Alman tarihine bir kanıt niteliği taşıyor. Abisinin bir nazi askeri olarak soğuk kanlılığı, barbarca anlatımları ve şiddeti normal birşeymiş gibi anlatması yazarı büyük şoka uğratıyor. Aynı zamanda babasının Hitler yanlısı olduğunu bilmesi de onunla arasına mesafe koymasına yol açıyor.
Yazar, kendisi de dahil olmak üzere bütün bir Almanya'ya kuşbakışı bakarak yazıyor bu kitabı. Tamamen objektif, kronolojik bir zaman dilimi olmadan, sade ama yer yer sıkıcı bir dil kullanıyor. Bu nedenle bu kitabı özetlemek ne yazık ki mümkün değil.
Kitabın ana temasında ise bana göre "suçlular mı yoksa kurbanlar mı?" sorusunu büyük rol oynuyor. Yazarın esas sorguladığı bu barbarca hareketleri Almanların göz göre göre nasıl kabullendikleri, neden kimsenin ses çıkarmadığı, hemen yanlarındaki yahudi komşuları götürülürken neden sessizce izledikleri....
Ve bana göre esas problem "VİCDAN". Rahat mı?
Yer yer tüylerinizi diken diken edecek bu kitabı eğer Hitler dönemi Almanya'sını merak ediyorsanız mutlaka okumalısınız.
çok teşekkürler
YanıtlaSilBende tüm toplumun birden cinnet geçirmesini bir türlü anlayamıyorum bu yüzden benzer konulu kitapları çok okurum...sadece sıkıcı bir dili var dediğiniz için biraz tereddüt ettim...teşekkürler
YanıtlaSildili sıkıcı değildi :)
YanıtlaSil